Besneden naar het hart of besneden naar het vlees?

Er zijn twee soorten mensen: De besnedenen en de onbesnedenen. Het vreemde is dat de onbesnedenen zeggen dat zij de ware besnedenen zijn. Omdat zij “besneden van hart” zouden zijn.

De realiteit is natuurlijk dat de onbesnedenen gewoon onbesneden zijn. Wat men verder allemaal gelooft heeft geen relatie tot de realiteit.
En we zien in de echte wereld dat de besnijdenis “naar het vlees”, dat is dus de enig echte besnijdenis, ook letterlijk iemand’s leven kan redden. Iemand die besneden is heeft namelijk een sterk verminderde kans om besmet te worden met het HIV virus dat AIDS veroorzaakt. Op het afrikaanse continent, waar AIDS de vorm van een pandemie begint aan te nemen en rondgaat gelijk de pest in de slechte oude tijd, heeft de besnijdenis naar schatting al 7 miljoen levens gered.

Hier zien we dat mensen die Gods wetten letterlijk uitvoeren in veel mindere mate bezocht worden door deze moderne gesel Gods, en dat degene die de wetten “geestelijk” uitvoeren, uitgeroeid worden.

 

Dus wat zou God’s voorkeur hebben in deze??

 

Hier is een nederlandstalige website die ingaat op het verband tussen de besnijdenis en AIDS: www.besnijdenisinfo.nl/seksualiteit.html#aids

Hier is de tekst van die website:

Besneden mannen beter beschermd tegen Aids?

Besneden zijn is geen waterdichte garantie tegen infectie met HIV, het virus dat Aids veroorzaakt; condooms blijven nodig. Wel blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat mannen die onbesneden zijn, bij vaginale (heteroseksuele) geslachtsgemeenschap 2 tot 8 maal meer kans hebben besmet te raken met het HIV virus, dan mannen die besneden zijn. Hoewel in beduidend mindere mate zouden besneden mannen ook bij anale sex minder kans hebben besmet te raken met HIV.
Onduidelijk is op dit moment of de verminderde kans op HIV ook geldt voor mannen die op volwassen leeftijd besneden zijn. Uit een onderzoek in Afrika bleek dat mannen die na hun twintigste besneden werden geen voordeel meer hiervan hadden wat betreft de verminderde kans op HIV. Echter meer onderzoek is nodig voordat wetenschappers daar definitieve uitspraken over kunnen doen.
Via AEGIS (AIDS Education Global Information System) hebben we de volgende vragen gesteld:
· Hoe betrouwbaar zijn de onderzoeksgegevens waaruit blijkt dat besneden mannen een kleiner risico lopen besmet te raken met HIV?
· Wat zijn de mogelijke verklaringen hiervoor?
· Beschermt besnijdenis ook tegen HIV als een man na de kindertijd besneden wordt?

Dr.Rodger D. MacArthur beantwoordde onze vragen:

De onderzoeksgegevens die aangeven dat besneden mannen in vergelijking met onbesneden mannen minder risico lopen besmet te raken met HIV zijn overweldigend.

In Kameroen en Benin bijvoorbeeld waar 99 % van de mannen besneden is, is het aantal mensen dat besmet is met HIV lager dan 5 %. In Kenia en Zambia waar minder dan 30 % van de mannen besneden is, is 20 % – 30 % van de bevolking besmet met het HIV-virus. Deze gegevens werden aangedragen door Buve en collega’s tijdens de Wereld Aids Conferentie in Durban in 2000. Onderzoeksgegevens van gelijke strekking werden ook al eerder gepubliceerd.

Echter, geen van deze onderzoeksgegevens zijn afkomstig van gerandomiseerd, klinisch onderzoek. Dat wil zeggen dat er nooit een studie is geweest waarbij mannen willekeurig in twee groepen werden ingedeeld en waarbij de ene groep besneden werd en de andere groep onbesneden bleef om ze vervolgens jarenlang te volgen en het aantal HIV-besmettingen in beide groepen te tellen. Het is dus mogelijk dat er andere verklaringen zijn voor het schijnbaar positieve effect van besnijdenis. Het is bijvoorbeeld mogelijk (hoewel onwaarschijnlijk) dat de onbesneden mannen in de landen waar HIV veel voorkomt vaker sex hebben met vrouwen die besmet zijn met HIV dan de niet-besneden mannen in landen waar Aids veel minder vaak voorkomt. Er is geen reden om aan te nemen dat zulke verschillen bestaan, maar gegevens afkomstig uit zogenaamde niet-gerandomiseerde cohortstudies (waar het in dit geval om gaat) worden in het algemeen als minder betrouwbaar beschouwd dan gegevens afkomstig uit gerandomiseerd klinisch onderzoek.

Er zijn wetenschappelijk aannemelijke verklaringen waarom besnijdenis het risico op een HIV-infectie zou kunnen verkleinen.

De meest waarschijnlijke verklaring is dat bij onbesneden mannen er langduriger contact is tussen het slijmvlies van de penis en het virus als gevolg van het onder de voorhuid “ingesloten” raken van het virus. Een andere verklaring is dat besnijdenis mogelijk beschermt tegen andere sexueel overdraagbare aandoeningen waarvan is aangetoond dat hun aanwezigheid het risico op infectie met HIV vergroot.

Jongens worden (in Amerika) meestal besneden vlak na de geboorte of als ze nog een klein kind zijn. Er zijn geen gegevens beschikbaar om het aantal HIV-besmettingen te vergelijken van mannen die bij de geboorte besneden zijn met die van mannen die op volwassen leeftijd besneden werden. Natuurlijk is voor volwassen mannen safe sex de beste manier om zich te beschermen tegen een besmetting met HIV. Onbesneden mannen moeten een besnijdenis niet zien als een vervanging voor safe sex.

Meer informatie is ook te vinden via de volgende (engelstalige) links:

Bay Area Reporter: Uncut men more likely to be HIV-positive (link 1)

BBC: The kindest cut? (link 2)

BBC: Circumcision cuts HIV risk (link 3)

Salon: Circumcision may cut AIDS risk (link 4)

Male circumcision could prevent millions of HIV infections (link 5)

Hier zijn een aantal uittreksels van bovenstaande pagina’s, door mij in het nederlands vertaald:

Link 1: Een recent overzicht van 32 studies vanuit 8 landen heeft aangetoond dat dat onbesneden mannen twee tot acht keer zo veel kans hebben om geinfecteerd te worden met het HIV virus dat AIDS veroorzaakt, en in streken waar de besnijdenis wijd verbreid is daar schijnt er een direkt verband te bestaan met het lagere aantal HIV besmettingen.

In west afrikaanse landen waar zuigelingen besnijdenis algemeen is, is slechts 1 tot 5 % van de bevolking HIV-positief, terwijl bijna 25 % van de mensen in de voornamelijk niet besnijdende oosterse en zuid afrikaanse staten besmet zijn.

Link 2: Er is een groeinde hoeveelheid statistisch bewijsmateriaal dat onbesnedenen een veel groter risico schijnen te lopen op besmetting met het AIDS virus dan besneden mannen.

Link 3: Onbesneden mannen lopen veel meer risico geinfecteerd te worden met HIV van heterosexuele sex dan besneden mannen, zeggen onderzoekers. Ze ontdekten dat een besneden man tot 8 keer minder risico loopt dan een onbesnedene om HIV op te lopen van hetero sex.

Een australisch team heeft informatie geanalyseerd van meer dan 40 onderzoeken. Zij ontdekten bewijs dat het HIV virus speciale cellen aan de binnenkant van de voorhuid “aanvalt”. Deze cellen bevatten HIV “receptors” (ontvangers) waardoor dat weefsel heel erg vatbaar is voor besmetting. De onderzoekers veronderstelden dat de besnijdenis aanzienlijk beschermt tegen HIV infectie doordat de meeste receptors (ontvangers) verwijderd worden. De besnijdenis verminderd ook de kans op andere sexueel overdraagbare aandoeningen, zoals gonorroe en syfilis, die iemand ook weer vatbaarder maken voor HIV infectie.

Het meest dramatische bewijs voor het beschermende effect van de besnijdenis komt van een nieuwe studie van koppels in Oeganda, waarvan elk van de vrouwen HIV positief was en de man niet. Over een periode van 30 maanden werden er geen nieuwe infecties geconstateerd in 50 besneden mannen, terwijl er in diezelfde periode 40 van 137 onbesneden mannen geinfecteerd werden. Dit ondanks het feit dat alle koppels voorgelicht waren over hoe een infectie te voorkomen en hen gratis condooms ter beschikking gesteld waren.

Als u dit gelezen hebt verrijst natuurlijk de vraag: “Als het zo overduidelijk is dat de besnijdenis de kans op een AIDS infectie sterk verminderd, waarom wordt dan in Africa niet standaard besnijdenis toegepast op mannelijke zuigelingen, zoals bij het merendeel van de noord amerikaanse zuigelingen gedaan wordt?”

Het antwoord is simpel: De besnijdenis past niet in de algemeen geaccepteerde religieuze en politieke opvattingen. Besnijdenis op grote schaal zou een enorme opkikker zijn voor het joods geloof, en een klap in het gezicht van de christelijke “besnijdenis van het hart”, alleen vergelijkbaar met Italie dat in de 14e eeuw de bijbelse reinheidswetten uit Leviticus invoerde om de builenpest epidemieen onder controle te krijgen, omdat gebleken was dat de joden veel minder vatbaar waren voor de pest en andere ziekten dan anderen.

En omdat de besnijdenis niet past in gangbare opvattingen, wordt deze simpele, goedkope, en naar gebleken is effectieve maatregel onder het tapijt geveegd en miljoenen afrikanen blijven onnodig sterven. Hier zijn uitspraken van experts over dit onderwerp, alle afkomstig van voornoemde engelstalige webpagina’s, door mij in het nederlands vertaald:

Link 1: Biologisch en epidemiologisch bewijsmateriaal dat de mannelijke besnijdenis verbind met het virus dat AIDS veroorzaakt is reeds jarenlang algemeen bekend onder onderzoekers. Maar beleidsmakers en onderwijzers falen als het er om gaat om de benodigde middelen in te zetten om mensen deze potentieel levensreddende informatie te verschaffen, aldus een rapport getiteld: “Mannelijke Besnijdenis en HIV Infectie: 10 Jaar en de Tijd Verstrijkt”, gepubliceerd in deze maand’s uitgave van “The Lancet”, een zeer hoogstaand medisch tijdschrift.

“Het aantal (dodelijke) infecties waarschijnlijk veroorzaakt door een gebrek aan mannelijke besnijdenissen loopt al in de miljoenen.” aldus de leidende auteur van het onderzoek, Daniel Halperin, Ph.D., een assistent adjunct professor van gemeentelijke gezondheidszorg en medische antropologie aan de universiteit van Californie in San Francisco (UCSF) “We zouden verwachten dat de internationale gezondheidszorg op zijn minst de 1 of andere vorm van actie onderneemt, maar mannelijke besnijdenis blijft voor het grootste gedeelte veronachtzaamd als een middel tegen AIDS.”

De gangbare houding ten aanzien van volwassenenbesnijdenis, die gedeeld wordt door het overgrote deel van de mannen in de hele wereld, worden vaak toegeschreven aan religieuze, culturele, of sexuele overtuigingen.

“Er is een enorme anti besnijdenisbeweging, met name in de Bay omgeving. Het is een politiek gevoelig onderwerp” zei Halperin.

Link 3: In vele landen kijkt men argwanend aan tegen de besnijdenis, vanwege culturele of religieuze redenen. Maar de wetenschappers, aangevoerd door professor Roger Short van de universiteit van Melbourn’s koninklijke vrouwenziekenhuis schreef in het “British Medical Journal”: “In het licht van het bewijsmateriaal wat hier gepresenteerd is, dan lijkt het erop dat het besnijden van mannen zeer wenselijk is, met name in landen waar er een hoge mate van AIDS infecties is.”

Link 4: “Het is fascinerend dat de enige interventie (tegen AIDS) die eenvoudig, klaarblijkelijk effectief, goedkoop, en levenslang werkzaam is, dat dat degene is die het felst tegengehouden wordt door mensen werkzaam in dit terrein.” Aldus Brian Williams, een zuid afrikaanse AIDS onderzoeker die de ziekte onderzoekt in de mijnsteden ten westen van Johannesburg. Zelfs leden van het gezondheids departement van zijn eigen regering nemen het onderwerp niet serieus, zei hij. “Er is een eigenaardige weerzin om het ook maar te bespreken.”

Met de hoop voor een effectieve inenting tegen AIDS een verre droom en onbetaalbare medicijnen zou besnijdenis een goedkope eenmalige ingreep zijn die de verspreiding van deze wereldwijde plaag zou kunnen vertragen.

Link 5: Experts op het gebied van publieke gezondheidszorg hebben grote hoeveelheden bewijsmateriaal vergaard dat besneden mannen een veel kleinere kans hebben om besmet te worden met het HIV virus – als ze vrij zijn van sexueel overdraagbare aandoeningen – dan onbesnedenen. 1 van deze wetenschappers heeft een schatting gemaakt dat de besnijdenis zoals die toegepast wordt in Africa, zo’n 8 miljoen (dodelijke) HIV infecties heeft voorkomen. Maar deze experts zeggen dat de wereldwijde publieke gezondheidszorg instellingen hun smeekbeden voor actie totaal genegeerd hebben.

Baily en zijn mede auteur Daniel T. Halperin van de universiteit van California in San Francisco hebben onlangs een artikel geschreven dat al het openbare gezondheidszorgbewijsmateriaal samenvoegde. Zij laten zien dat in vergelijkbare gebieden met vergelijkbare sexueel gedrag en vergelijkbare economische situatie, culturen waarin de meeste mannen besneden zijn aanzienlijk minder AIDS gevallen voorkomen dan in gebieden waar besnijden weinig voorkomt.

“Ik vind dat het schandalig en is sommige situaties onethisch is hoe deze informatie genegeerd wordt.” zegt Bailey. “Er zijn nu op zijn minst 37 onderzoeken die laten zien dat er een zeer belangrijk effect is van besnijden op het voorkomen van AIDS. Tot dusver hebben de internationale publieke gezondheidszorginstellingen dit genegeerd. Het is de hoogste tijd dat hier iets aan gedaan wordt. Ze zouden moeten beginnen met het financieren en ondersteunen van onderzoeken naar de acceptatie van mannelijke besnijdenisprogramma’s in gebieden met een grote mate van AIDS gevallen. Ze zouden moeten kijken naar de haalbaarheid, training, en benodigdheden. Ze zouden ook informatie over de voor en nadelen van mannelijke besnijdenis moeten toevoegen aan alle publieke gezondheidsprogramma’s.”

 

En omdat de wereldwijde gezondheidsorganizaties de feiten blijven negeren blijven de miljoenen onnodig sterven.

 

Christenen zeggen hierop: “Als iedereen monogaam zou leven dan zou er geen AIDS probleem zijn.” In absolute zin is dit correct, maar in de praktijk zien we dat ook de afrikaners bekeerd tot het christendom uitgeroeid worden door de AIDS, tezamen met alle andere culturen waar besnijdenis niet standaard toegepast wordt. Dus ondanks 2000 jaar christelijke bekeringspogingen laat het resultaat zeer te wensen over. En er is weinig hoop dat dat de komende 2000 jaar veel zal verbeteren. In het kort: Het monogaam leven van de gehele mensheid is een utopia wat niet vandaag of morgen werkelijkheid zal worden.

Afgezien daarvan, als iedereen monogaam zou leven dan is er nog het feit dat de besnijdenis vrijwel 100% bescherming biedt tegen peniskanker, iets wat voor veel doden en verminkingen zorgt. Er is het feit dat prostaatkanker, wat voor 27% van de nieuwgevonden kankers in mannen staat, met de helft teruggebracht wordt door de besnijdenis. En er is het feit dat de kans op baarmoederhalskanker bij de partner van de besneden man sterk gereduceerd wordt.

Meer informatie daarover kan op deze page gevonden worden: http://www.circinfo.net/#AIDS

 

Als u wilt weten waarom niemand de nieuwtestamentische nieuwlichterij serieus zou moeten nemen, klik dan HIER

P.S: Er is nu, in 2005 wel informatie beschikbaar van gerandomiseerd wetenschappelijk onderzoek.

Hierboven wordt een wetenschapper geciteerd die zegt: “Echter, geen van deze onderzoeksgegevens zijn afkomstig van gerandomiseerd, klinisch onderzoek. Dat wil zeggen dat er nooit een studie is geweest waarbij mannen willekeurig in twee groepen werden ingedeeld en waarbij de ene groep besneden werd en de andere groep onbesneden bleef om ze vervolgens jarenlang te volgen en het aantal HIV-besmettingen in beide groepen te tellen. Het is dus mogelijk dat er andere verklaringen zijn voor het schijnbaar positieve effect van besnijdenis. Het is bijvoorbeeld mogelijk (hoewel onwaarschijnlijk) dat de onbesneden mannen in de landen waar HIV veel voorkomt vaker sex hebben met vrouwen die besmet zijn met HIV dan de niet-besneden mannen in landen waar Aids veel minder vaak voorkomt. Er is geen reden om aan te nemen dat zulke verschillen bestaan, maar gegevens afkomstig uit zogenaamde niet-gerandomiseerde cohortstudies (waar het in dit geval om gaat) worden in het algemeen als minder betrouwbaar beschouwd dan gegevens afkomstig uit gerandomiseerd klinisch onderzoek.”

Nu zijn er echter wel resultaten van gerandomiseerd klinisch onderzoek beschikbaar.

In Orange Farm, een gebied in Zuid Afrika waar 32% van de zwangere vrouwen positief test voor AIDS, daar zijn meer dan 3200 sexueel actieve jonge mannen van tussen de 18 en 24 gerecruteerd om mee te doen aan een onderzoek. Zij waren allen afkomstig van dezelfde nietbesnijdende cultuur. De groep is toen door middel van loting in twee groepen verdeeld, en de ene helft werd besneden, en de andere helft niet. De mannen zijn toen gedurende 18 maanden gevolgd, en er werden regelmatig AIDS testen afgenomen. De bedoeling was dat het onderzoek langer zou duren, maar na 18 maanden was het al geheel duidelijk dat de besnijdenis een sterk beschermend effect heeft: Van de onbesnedenen waren er 49 besmet, en van de besnedenen slechts 20. Dit ondanks het feit dat tijdens intervieuws gedurende het onderzoek de besnedenen aangaven dat ze 18% vaker seks hadden dan de onbesnedenen.

Aangezien het beschermende effect van de besnijdenis boven elke twijfel verheven was, en het onethisch geacht werd om de onbesnedenen nog langer bloot te stellen aan een sterk vergrote kans op AIDS infectie, werd het onderzoek voortijdig gestopt.

Hier is een link naar Science News wat bericht over dit onderzoek: http://www.sciencenews.org/articles/20051029/fob1.asp

En hier is een link naar PLoS, Public Library of Science, een medisch open acces peer reviewed journal, waar het onderzoek in gepubliceerd is: http://medicine.plosjournals.org/perlserv/?request=get-document&doi=10.1371/journal.pmed.0020391*-255    

In 2007 zijn er nog twee vergelijkbare onderzoeken afgerond, één met 5000 deelnemers, en één met 3000 deelnemers, in respectievelijk Oeganda en Kenia.  Beide onderzoeken zijn net als het eerste voortijdig afgebroken, om dezelfde reden als het eerste onderzoek.
De eerste resultaten gaven een reductie van de AIDS besmettingen met 48 en 53%.   Na opschoning van de data, het in acht nemen van mensen die besneden hadden moeten worden, maar dat niet deden, en van mensen in de onbesneden groep die zich zelf hadden laten besnijden, kwam de beschermingsfactor een stuk hoger uit, met maximaal 75% minder  HIV infecties.
De gemiddelde beschermingsfactor van de drie studies bedraagt 65%, hetgeen betekent dat van de 10 AIDS infecties, de besnijdenis er 6 of 7 voorkomt.
De laatste twee onderzoeken zijn beschreven in The Lancet, nummer 369, pagina 643–656, en 657–666.
Hier zijn een paar pagina’s die spreken over de laatste twee onderzoeken:

http://www.nih.gov/news/pr/dec2006/niaid-13.htm

De volgende links geven ook aan hoe de WHO, de Wereld Gezondheids Organisatie, en de UNAIDS, het programma van de Verenigde Naties dat de wereldwijde reactie op HIV/AIDS epidemie moet coördineren, besnijdenis aanbevelen als een interventie tegen AIDS:

http://www.who.int/mediacentre/news/releases/2007/pr10/en/index.html

http://www.unaids.org/en/media/unaids/contentassets/documents/programmes/programmeeffectivenessandcountrysupportdepartment/gfresourcekit/20110831_Technical_Guidance_Male_Circumcision_en.pdf